Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Γυναίκες και Άνδρες στο Σούπερ Μάρκετ
1. Προσπαθούν να παρκάρουν.
2. Παίρνουν ένα καροτσάκι.
3. Το γεμίζουν με χρήσιμα πράγματα σε χρόνο ρεκόρ.
4. Βάζουν τα ψώνια στις σακούλες με απόλυτα λογικό τρόπο (ό,τι είναι για το ψυγείο σε μία σακούλα, τα λαχανικά σε άλλη κλπ).
5. Πληρώνουν.
6. Γυρίζουν στο σπίτι
7. Αδειάζουν τις σακούλες και τακτοποιούν τα ψώνια.
Άνδρες:
1. Παρκάρουν παράνομα.
2. Μπαίνουν στο σούπερ-μάρκετ...
3. Ξαναβγαίνουν για να πάρουν καροτσάκι
4. Αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν κέρμα.
5. Πηγαίνουν στο περίπτερο να κάνουν ψιλά.
6. Βρίσκουν ευκαιρία και διαβάζουν το φίλαθλο (σε σπάνιες κλινικές περιπτώσεις την ημερησία και τον επενδυτή).
7. Παίρνουν το καροτσάκι.
8. Κάνουν όλες τις πιθανές διαδρομές στο σουπερ-μάρκετ (κατα μήκος, κατα πλάτος και διαγώνια)
9. Τελικά αγοράζουν ένα ζευγάρι κάλτσες, 2 κατεψυγμένες πίτσες, φιστίκια, λουκάνικα,μπύρες και ένα κόμικ.
10. Δεν ασχολούνται με άχρηστα πράγματα όπως βούτυρο, γάλα, γιαούρτι, απορρυπαντικό και λοιπές αηδίες.
11. Πηγαίνουν στο ταμείο με την πιο ξανθιά και ......εννοείταιn πιο αργή ταμία.
12. Βάζουν στη σακούλα τις πίτσες μαζί με τις κάλτσες και το κόμικ.
13. Γυρίζουν σπίτι.
14. Βάζουν τις σακούλες σ'ένα τραπέζι (ίσως πάλι νομίζουν ότι τα ψώνια θα βαρεθούν και θα βγουν μόνα τους).
15. Βάζουν όμως τις μπύρες στο ψυγείο!!! (μα για τι τους περάσατε... για άσχετους;)
16. Την πέφτουν στον καναπέ με το κόμικ και τα φυστίκια και περιμένουν να κρυώσουν οι μπύρες.
Πηγή: i-diadromi
Eurovision 2010
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Η Άλωση της Πόλης (29 Μαϊου 1453)
Η Βασιλεύουσα, η πρωτεύουσα της χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας πέφτει χτυπημένη από τους Τούρκους. Ας θυμηθούμε λοιπόν το χρονικό της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης.
Μάρτιος του 1453:
Ο Σουλτάνος φθάνει κάτω από τα τείχη της Κων/πολης με πολυάριθμο στρατό, από στρατιώτες τεχνίτες, σιτιστές υπηρέτες και εργάτες και ατελείωτα πλήθη ατάκτων που τους προσείλκυε η προοπτική της λεηλασίας. Πολυάριθμοι φανατικοί Τούρκοι μοναχοί με κηρύγματα τόνωναν το ηθικό τους και την πολεμική τους ορμή.
22 Απριλίου:
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΣΤΙΣ ΠΡOΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ Β' (Απόσπασμα): ΤΟ ΔΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΣΟΙ ΔΟΥΝΑΙ ΟΥΤ΄ ΕΜΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΥΤ΄ ΑΛΛΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΩΝ ΕΝ ΑΥΤΗ . ΚΟΙΝΗ ΓΑΡ ΓΝΩΜΗ ΠΑΝΤΕΣ ΑΥΤΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΣ ΑΠΟΘΑΝΟΥΜΕΝ ΚΑΙ ΟΥ ΦΕΙΣΟΜΕΘΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΗΜΩΝ.
Το πρωί (της 7ης Μαΐου) πάλι οι Τούρκοι έβαλαν με το μεγάλο τηλεβόλο λίγο χαμηλότερα κι εγκρέμισαν ένα μεγάλο κομμάτι - τα ίδια δεύτερη και τρίτη φορά. Κι όταν ήταν πια μεγάλο το χάλασμα, αμέσως πλήθος ασκέρια όρμησαν αλαλάζοντας στο μέρος αυτό πατώντας ο ένας πάνω στον άλλον - τα ίδια και οι Έλληνες από τη μεριά της πόλης: και χτυπούσαν πρόσωπο με πρόσωπο ουρλιάζοντας σαν θηρία. -'Ήταν φριχτό να βλέπει κανείς και των δυο τη δύναμη και παρατολμία. Ο Γιουστινιάνης με κάμποσους πολεμιστές όρμησε κραυγάζοντας απάνω στους Τούρκους με τόση αφοβία, ώστε εν ριπή οφθαλμού τους επέταξε κάτω από τα τείχη "κι εγέμισε το χαντάκι σκοτωμένους. Ένας δε γενίτσαρος, ο Αμουράτ, πολύ δυνατός στο κορμί, έφτασε ως το Γιουστινιάνη κι άρχισε να τον χτυπά με θηριωδία. Τότε κάποιος από τους Έλληνες επήδησε από το τείχος και του πήρε το κεφάλι με το πελέκι κι έτσι έσωσε το Γισυστινιάνη από το θάνατο...
Το Ρωσικό Χρονικό του Νέστορα Ισκεντέρη, απόδ. Μ. Αλεξανδρόπουλος, Αθήνα 1978,58.
18 Μαϊου:
21 Μαϊου:
"ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ". Οι περισσότεροι τοπικοί θρύλοι για την άλωση της Κωνσταντινούπολης μοιάζουν σε ένα σημείο: όλοι δείχνουν ότι ο χρόνος σταμάτησε με την κατάληψη της ιερής πόλης της Ορθοδοξίας από τους άπιστους Τούρκους και ότι η τάξη στον κόσμο θα επανέλθει με την ανακατάληψη της Βασιλεύουσας από τους Έλληνες. Έτσι, και στην Ήπειρο υπάρχει μιααντίστοιχη λαϊκή δοξασία. Συγκεκριμένα, ένα πουλί φέρνει την αναγγελία της πτώσης της Πόλης σε μια ομάδα βοσκών που εκείνη τη στιγμή ποτίζουν τα κοπάδια τους σε ένα ποτάμι, Ο θρύλος λέει ότι στο άκουσμα της φοβερής είδησης τα νερά του ποταμίου σταμάτησαν να κυλάνε, αφού και το φυσικό στοιχείο θεώρησε ότι η πτώση της Κωνσταντινούπολης ήταν κάτι το ανήκουστο. Το ποτάμι θα συνεχίσει και πάλι να κυλάει, μόλις απελευθερωθεί η Πόλη, συνεχίζει ο λαϊκός θρύλος...
"ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ". Κάποιος καλόγερος είχε ψαρέψει σε ένα ποτάμι ψάρια και τα τηγάνιζε κοντά στην όχθη του ποταμού. Τη στιγμή εκείνη ακούστηκε από ένα πουλί το μήνυμα της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στους Τούρκους. Ο καλόγερος σάστισε και αμέσως τα μισοτηγανισμένα ψάρια πήδησαν από το τηγάνι και ξαναβρέθηκαν στο ποτάμι. Εκεί ζουν αιώνια μέχρι τη στιγμή της απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, οπότε και θα ξαναβγούν για να συνεχιστεί το τηγάνισμα τους."Ο Πύργος της Βασιλοπούλας". Στα κάστρα του Διδυμότειχου ένας κυκλικός πύργος, ο ψηλότερος ονομάζεται "πύργος της βασιλοπούλας". Η παράδοση λέει πως κάποτε ο βασιλιάς διασκέδαζε κυνηγώντας και στη θέση του άφησε την κόρη του. Όταν τον ειδοποίησαν ότι έρχονται οι Τούρκοι είχε τόση εμπιστοσύνη στην οχυρότητα του κάστρου ώστε είπε: "αν σηκωθεί από τη χύτρα ο κόκορας και λαλήσει, θα πιστέψω ότι κυριεύτηκε η πόλη.". Οι Τούρκοι όμως χρησιμοποίησαν δόλο και έδειξαν το χρυσοκέντητο μαντήλι του βασιλιά στην κόρη του. Αυτή μόλις το είδε, τους παρέδωσε το κλειδί του κάστρου κι έγινε αιτία της άλωσης. Όταν κατάλαβε πως την ξεγέλασαν, δεν άντεξε την ντροπή και αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον πύργο. Από τότε ο πύργος λέγεται της βασιλοπούλας.
"ΟI ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ". Έναν από τους πύργους των τειχών της Πόλης τον υπεράσπιζαν τρία αδέρφια, άρχοντες Κρητικοί που πολεμούσαν με το μέρος των Βενετών (η Κρήτη τότε ήταν κάτω από την κυριαρχία των Βενετών). Μετά την πτώση της πόλης τα τρία αδέρφια και οι άντρες τους εξακολουθούσαν να πολεμούν και παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες τους οι Τούρκοι δεν είχαν κατορθώσει να καταλάβουν τον πύργο. Για το περιστατικό αυτό ενημερώθηκε ο Σουλτάνος και εντυπωσιάστηκε από την παλικαριά τους. Αποφάσισε, λοιπόν, να τους επιτρέψει να φύγουν με ασφάλεια από τον πύργο και να πάρουν ένα καράβι με τους άντρες τους και να γυρίσουν στην Κρήτη. Πραγματικά η πρόταση του έγινε δεκτή με τη σκέψη ότι έπρεπε να μείνουν ζωντανοί για να πολεμήσουν να ξαναπάρουν τη Βασιλεύουσα πίσω από τους απίστους. Έτσι οι Κρητικοί επιβιβάστηκαν στο πλοίο τους και ξεκίνησαν για το νησί τους. Το πλοίο δεν έφτασε ποτέ στην Κρήτη και ο θρύλος λέει ότι περιπλανιούνται αιώνια στο πέλαγος μέχρι τη στιγμή που θα ξεκινήσει η μάχη για την ανακατάληψη της Πόλης από τους Έλληνες. Τότε το πλοίο των Κρητικών θα τους ξαναφέρει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουν και αυτοί μέρος στη μάχη και να ολοκληρώσουν την αποστολή τους και το ελληνικό έθνος να ξανακερδίσει την Πόλη.
Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Κάθε Τσιγάρο Αφαιρεί 5.5' από τη Ζωή μιας Γυναίκας
Η Ανακαίνιση
Ψάρι με Χέρια
Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
Επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα
Στο Βρετανικό Μουσείο φιλοξενούνται χιλιάδες κομμάτια ελληνικών αρχαιοτήτων. Η καμπάνια μας δε ζητάει την επιστροφή όλων αυτών. Ζητάμε την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα για να επανενωθεί το Μνημείο. Eμείς οι χρήστες του διαδικτύου έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να κινητοποιήσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο σκοπός μας μπορεί να επιτευχθεί με αυτό τον τρόπο. Πιστεύεις ότι είναι δίκαιο; Αν ναι, βοήθησε να γίνει πραγματικότητα. Πες το δικό σου “BRING THEM BACK!”. Πώς? Μπές στη διεύθυνση: http://www.bringthemback.org/Default.aspx για να γίνεις υποστηρικτής της εκστρατείας επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα και επανένωσης του μνημείου, έτσι ώστε να συμπληρωθούν 1.000.001 συμμετοχές και να θέσουμε το ζήτημα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Εικόνες από Σπηλιές μέσα στη Γη
Πατήστε menu για να τις δείτε σε ολόκληρη οθόνη.
Αεροπλάνο με Μπαλκόνι
Παρασκευή 14 Μαΐου 2010
Ελευθέρια Θράκης - 14η Μαϊου 1920
Αυτά τα δεδομένα αποτέλεσαν και τις βάσεις για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη όλης της Θράκης στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς. Στην Εθνεγερσία του 1821 η Θράκη προσφέρει στον Αγώνα πλοία, χρήματα, ήρωες και ποταμούς αίματος. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο ΕΆ , ο Μητροπολίτης Σωζοπόλεως Παίσιος , ο Κάρπος Παπαδόπουλος, ο Αντώνιος και η Δόμνα Βυζβίζη κα.
Όλες οι επαναστατικές ενέργειες διαλύθηκαν και οι επαναστάτες εξοντώθηκαν. Στη Φιλιππούπολη, στη Βάρνα, στην Αγχίαλο , στη Μεσημβρία, στη Μάκρη, στη Μαρώνεια, στην Αίνο, στη Σαμοθράκη κ.α.
Ήταν ένας αγώνας καταδικασμένος, τόσο κοντά στην καρδιά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας, κάτι που γνώριζαν οι Θρακιώτες και που όμως δεν έκαμψε στιγμή το φρόνημά τους. Στο βάθος της Θρακιώτικης ψυχής έκαιγε ο πόθος για την ελευθερία. Την ελευθερία που αργούσε ακόμη να έρθει.
Στο τέλος του Α' Βαλκανικού πολέμου η Θράκη περνά από τα χέρια των Οθωμανών στα χέρια των Βούλγαρων. Ακολουθούν διωγμοί, εξορίες, προσφυγιά των Ελλήνων. Μία σύντομη αλλά ιδιαίτερα σκληρή περίοδος. Η εδαφική απληστία όμως των Βουλγάρων οδηγεί την Ελλάδα και τις γείτονες χώρες στον ΒΆ Βαλκανικό πόλεμο και την κατάληψη από τα στρατεύματα τον Ιούλιο του 1913 ολόκληρης της Δυτικής Θράκης. Παράλληλα την Ανατολική Θράκη καταλαμβάνει τότε ο τουρκικός στρατός.
Με την συνθήκη του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο του 1913 η Δυτική Θράκη επιδικάζεται στους Βούλγαρους. Ο Θρακιώτικος λαός εξεγείρεται, απωθεί τις Βουλγαρικές δυνάμεις, κηρύσσει την αυτονομία της περιοχής και σχηματίζει προσωρινή Κυβέρνηση.
Η Ελληνική Κυβέρνηση όμως, τηρώντας τους όρους της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, εγκαταλείπει τη Θράκη , η οποία παραδίνεται στους Βούλγαρους τον Οκτώβριο του 1913. Η ελευθερία κράτησε λοιπόν μόνο τρεις μήνες και έμελλε να αργήσει άλλα έξι χρόνια. Η Βουλγαρική κατοχή κατέστρεψε στα χρόνια που ακολούθησαν τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της τοπικής κοινωνίας. Σταμάτησε τον πολιτισμό και ερήμωσε όλη την περιοχή. 250,000 Έλληνες της Θράκης οδηγήθηκαν στην προσφυγιά. Δεκάδες χιλιάδες σφαγιάσθηκαν
Το τέλος του Α Παγκοσμίου πολέμου βρίσκει την Τουρκία ηττημένη. Η Ελλάδα διεκδικεί ξανά όλη τη Θράκη. Τότε η Γαλλία, για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα στη Μέση Ανατολή, δια του αρχιστράτηγου των συμμαχικών δυνάμεων της Μέσης Ανατολής Γάλλου Φρανσουά ντ Εσπεραί διατάσσει τα συμμαχικά στρατεύματα να καταλάβουν τη Δυτική Θράκη, επίσημα, για λογαριασμό της συμμαχίας, ουσιαστικά όμως για την επίτευξη των δικών της βλέψεων. Το πρωινό της 4ης Οκτωβρίου 1919 τα συμμαχικά στρατεύματα με επικεφαλής τον στρατηγό Λεοναρδόπουλο μπαίνουν στην Ξάνθη και στη συνέχεια ελευθερώνουν όλη τη Δυτική Θράκη από τους Βούλγαρους.
Οι συμμαχικές δυνάμεις επέβαλαν στη Θράκη καθεστώς διασυμμαχικής κατοχής, ονομάζοντάς την “Χώρα της Θράκης”. Επίσημη γλώσσα ήταν η Γαλλική. Τη Διοίκηση της Θράκης ανέλαβε κατ΄ εξουσιοδότηση του Αρχιστράτηγου ο Στρατηγός Σαρπύ.
Ο Χαρίσιος Βαμβακάς ο οποίος εστάλη στην έδρα της Διασυμμαχικής Διοικήσεως, την Κομοτηνή, ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβερνήσεως και έμπιστος άνθρωπος του Ελευθερίου Βενιζέλου, επέτυχε τελικά να αποδοθεί και ενσωματωθεί η Δυτική Θράκη στην Ελλάδα. Έτσι την 13η Μαΐου του 1920 ο ελληνικός στρατός υπό τον διοικητή Ζυμβρακάκη έλαβε την διαταγή να κατευθυνθεί στην πόλη της Κομοτηνής ώστε την 14η Μαΐου να βρίσκεται στην πρωτεύουσα του Ν. Ροδόπης. Εν προκειμένω, χαρακτηριστική είναι η καταγραφή και περιγραφή των όσων συνέβησαν στην Κομοτηνή εκείνη την νύκτα της 13ης ξημερώματα 14ης Μαΐου 1920, όπως μας τα διασώζει με την γραφίδα του ο αείμνηστος Αντώνιος Ρωσσίδης στο «Χρονικό της απελευθερώσεως», όπου γράφει: «Η ευφρόσυνη είδηση της αποφάσεως των συμμάχων μας για την κατάληψη της Δυτ. Θράκης από τον ελληνικό στρατό έκανε φτερά και έγινε αμέσως γνωστή στους κατοίκους της. Στην Κομοτηνή, κατά την παραμονή της εισόδου του στρατού μας, όλοι ήξεραν ότι πλησιάζει η ώρα και μία ανείπωτη συγκίνηση και λαχτάρα ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων. Οι παλαιοί Κομοτηναίοι συγκλονίζονται όταν αναπολούν τις αξέχαστες εκείνες ώρες. Εκείνη την αξέχαστη νύκτα… κανένας δεν κοιμήθηκε. Όλη η πόλη έμοιαζε σαν να αγρυπνά σε ολονυκτία ακολουθία. Από βραδύς και όλη την νύκτα, άνδρες και γυναίκες πηγαινοέρχονταν, και με επικεφαλής τον δημαρχεύοντα Απόστολο Σούζο, προετοίμαζαν την υποδοχή του στρατού… τα συνεργεία που στήθηκαν σε κεντρικά σπίτια, έκοβαν και έραβαν ασταμάτητα ελληνικές σημαίες. Και άκουγες παντού γέλια, ευχές και χαρούμενα τραγούδια. Και όταν οι πρώτες ηλιαχτίδες της 14ης Μαΐου του 1920 φώτισαν τον καταγάλανο ουρανό όλη η πόλη βρέθηκε να πλέει στα γαλανόλευκα. Και ο λαός της Κομοτηνής ξεχύθηκε να προϋπαντήσει τους ελευθερωτές του με αλαλαγμούς και επιφωνήματα χαράς…».
Οι Θρακιώτες μαθαίνουν το πολυπόθητο γεγονός στις 30 Ιουλίου 1920 από το εξής τηλεγράφημα του ίδιου του Βενιζέλου προς τον κυβερνητικό αντιπρόσωπο της Θράκης: « Χαίρω μεγάλως αγγέλων υμίν ότι σήμερον εβδόμην επέτειον Συνθήκης Βουκουρεστίου υπεγράφη συνθήκη ειρήνης μετά Τουρκίας, δι' ης αι κυριότεραι σύμμαχοι δυνάμεις μεταβίβασαν ημίν Δυτικήν Θράκην».
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
Εκπαιδεύοντας τον Νεαρό Καρχαρία
Συμβουλές Σχετικά με Επιπεφυκίτιδα
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Wi-Fi στα Λεωφορεία του ΚΤΕΛ Κοζάνης
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Οδός Ελλήνων
Με αφορμή τα χθεσινά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, όπου εκδηλώθηκε τυφλή βία με τραγική κατάληξη τον άδικο θάνατο 3 συνανθρώπων μας, το τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου αποτυπώνει πλήρως την σημερινή εικόνα στην ελληνική κοινωνία!!! Δείτε το video!!!
Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Οι Μέλισσες Εξαφανίζονται
Η αποκάλυψη:
Ο αφανισµός των περίπου 2,3 εκατ. µελισσιών άρχισε στις ΗΠΑ το 2006. Από τότε, έχουν πεθάνει δισεκατοµµύρια µέλισσες σε όλον τον κόσµο και οι ειδικοί προσπαθούν να αναζητήσουν τα αίτια κρούοντας παράλληλα τον κώδωνα του κινδύνου: η µεγάλη µείωση του πληθυσµού τους θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στις καλλιέργειες. Εκτιµάται ότι το ένα τρίτο των τροφίµων που καταναλώνουµε εξαρτάται άµεσα από την επικονίαση. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό το ανησυχητικό φαινόµενο έχει διάφορες αιτίες, όπως η δράση παρασίτων, οι µολύνσεις από ιούς και βακτήρια και οι εντατικές καλλιέργειες. Φαίνεται, ωστόσο, ότι ο κυριότερος λόγος είναι τα παρασιτοκτόνα. Αµερικανοί επιστήµονες εντόπισαν περισσότερα από 121 διαφορετικά παρασιτοκτόνα σε δείγµατα µελισσών, κεριού και γύρης. «Οι µέλισσες συµβάλλουν στην παγκόσµια διατροφική ασφάλεια και η εξάλειψή τους θα µπορούσε να οδηγήσει σε µια φοβερή βιολογική καταστροφή», επισηµαίνουν.
Αυτό που δεν µπορούν να εξηγήσουν οι επιστήµονες είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι κυψέλες βρίσκονται άδειες χωρίς τις νεκρές µέλισσες. Οι ειδικοί έχουν ονοµάσει αυτό το φαινόµενο «σύνδροµο Μary Celeste» από το διασηµότερο πλοίο - φάντασµα της Ιστορίας, το οποίο είχε βρεθεί να πλέει ακυβέρνητο και µε εξαφανισµένο το πλήρωµά του ανάµεσα στις Αζόρες και το Γιβραλτάρ. Σχεδόν 150 χρόνια από τότε, το µυστήριο του «Μary Celeste» παραµένει άλυτο. Από τον µακρύ κατάλογο των καλλιεργειών που γονιµοποιούν µεταξύ άλλων οι µέλισσες τροφοδοτείται η ανθρωπότητα µε ζωτικής σηµασίας αγαθά όπως τα πορτοκάλια, τα µήλα, τα κρεµµύδια, τα καρότα, τα καρύδια, τα ηλιοτρόπια, ο καφές, η σόγια, το τριφύλλι, το βαµβάκι. Η εξάλειψη των µελισσών θα µπορούσε να σηµάνει ότι από τη διατροφή µας θα απουσίαζαν τα δηµητριακά και από την κλωστοϋφαντουργία το βαµβάκι. Θα µπορούσε να οδηγήσει ακόµη στην κατάρρευση της διατροφικής αλυσίδας που συντηρεί την άγρια πανίδα.