Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

To Μητρικό Ένστικτο


Δείτε το συγκλονιστικό αυτό βίντεο όπου μια λεοπάρδαλη σκοτώνει έναν μπαμπουίνο αλλά σώζει το παιδί του. To μητρικό ένστικτο είναι ίσως το ισχυρότερο στη φύση !!!!!

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Ελέφαντες εναντίον Μυρμηγκιών

Στον τελικό κυπέλλου ποδοσφαίρου της ζούγκλας αγωνίζονται οι ελέφαντες με τα μυρμήγκια. Ο αγώνας είναι αμφίρροπος και το σκορ 0-0.
Στο 89ο λεπτό όμως, με μια καταπληκτική ενέργεια ο επιθετικός των μυρμηγκιών Βαν Μύρμιγκεν αδειάζει όλη την άμυνα και βρίσκεται αντιμέτωπος μόνος με τον ελέφαντα τερματοφύλακα.
Η αγωνία είναι στο κατακόρυφο και ο Βαν Μύρμιγκεν έτοιμος να εξαπολύσει τον κεραυνό του.
Μπροστά στον κίνδυνο να φάει το γκολ, ο τερματοφύλακας, μη βρίσκοντας άλλη λύση, πηδάει πάνω στον επιθετικό και αρχίζει να τον τσαλαπατά.
Οι φίλαθλοι ξεσηκώνονται και το ίδιο και ο πάγκος των μυρμηγκιών, ενώ ο προπονητής τους μπαίνει έξαλλος στον αγωνιστικό χώρο και φωνάζει:
- Εεεε, τι είναι αυτά; Θέλετε να παίξουμε κι εμείς έτσι βρώμικα;;;;;;

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Περί Αναδιάρθρωσης Χρέους

Πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία για το τι σημαίνει και τι συνεπάγεται η αναδιάρθρωση του Χρέους.
Η αναδιάρθρωση χρέους αποτελεί μία μορφή χρεοκοπίας, μόνο που συμβαίνει κατόπιν συμφωνίας. Ένας τρόπος είναι αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν "haircut" - δηλαδή μείωση της αξίας των κεφαλαίων που έχουν στα χέρια τους οι δανειστές μίας χώρας, ή και μίας επιχείρησης..
Μια άλλη μορφή είναι ο χρονικός επαναπροσδιορισμός ενός χρέους κατά τον οποίο τα δάνεια μικρής και μέσης χρονικής διάρκειας, θα μετατραπούν σε δάνεια με μεγάλο χρονικό ορίζοντα εξόφλησης. Αυτό θα μεταθέσει τις υποχρεώσεις πληρωμών μιας χώρας στο μέλλον.
Εφόσον οι χώρες δεν δύνανται να χρεοκοπήσουν η μόνη λύση είναι η ανταλλαγή των ομολόγων (δανείων) που ακόμα δεν έχουν αθετηθεί με (δάνεια) ομόλογα μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας και συνήθως χαμηλότερου επιτοκίου. Το μέτρο αυτό που συνεπάγεται και προϋποθέτει παροχή βοήθειας μέσω εισροής νέου χρήματος έχει χρησιμοποιηθεί από αρκετές χώρες οι οποίες έχουν υψηλά επίπεδα δημοσίου χρέους.
Το βασικό σενάριο που προβάλλουν τα ξένα ΜΜΕ αποτελεί μια πρακτική που εφαρμόζεται όταν μια χώρα αδυνατεί να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της στους πιστωτές της. Σε αυτή την περίπτωση, κατόπιν συνεννόησης με τους ομολογιούχους που κρατούν στα χαρτοφυλάκιά τους το ελληνικό δημόσιο χρέος των 273,4 δισ. ευρώ, το Δημόσιο προβαίνει σε απομείωση της αξίας των ομολόγων.Έτσι, για παράδειγμα, ορίζεται ότι για κάθε 100 ευρώ οφειλής θα αποπληρωθούν 60 ευρώ. Πρακτικά, η επιλογή αυτή ισοδυναμεί με χρεοκοπία της χώρας αφού ομολογεί αδυναμία κάλυψης του συνόλου των υποχρεώσεών της.
Στο δεύτερο σενάριο, αναλυτές και οικονομολόγοι κυρίως στην άλλη όχθη του Ατλαντικού εισηγούνται παράταση της λήξης των υφιστάμενων ομολόγων κατά πέντε χρόνια με το ίδιο επιτόκιο. Με αυτό τον τρόπο, το Δημόσιο που θα πρέπει να πληρώσει του χρόνου μόνο για λήξεις ομολόγων 27,26 δισ. ευρώ, θα μεταθέσει την εξόφληση της υποχρέωσής του το 2016, παίρνοντας ανάσα πέντε ετών για να δώσει προτεραιότητα στη μείωση του ελλείμματος που αναπαράγει και διογκώνει το πρόβλημα.

Πηγή : axiaplus.gr

Νίκος Παπάζογλου : Ο Χαρισματικός Τραγουδοποιός

Ακόμα φτωχότερο το Ελληνικό τραγούδι και ιδιαίτερα το λαϊκό, μετά το θάνατο του Νίκου Παπάζογλου.
Ο πρώτος γνήσιος εκφραστής του νεοελληνικού τραγουδιού. Από τα γνήσια παιδιά της Μακεδονίας, γέννημα θρέμμα Θεσσαλονίκης. Από εκεί ξεκινά τη συστηματική του απασχόληση με τη μουσική στα τέλη της δεκαετίας του '60.
Σε ένα μικρό στούντιο γράφει τα πρώτα του τραγούδια και κάποια από αυτά τραγουδιούνται από τον Πασχάλη, τον οποίο αντικατέστησε στους OLYMPIANS για να κάνει τη στρατιωτική του θητεία!Οι αρχές της δεκαετίας του '70 τον βρίσκουν στο Aachen της Γερμανίας με το Σαλονικιώτικο συγκρότημα ZEALOT (ΖΗΛΩΤΗΣ). Κάνει προσπάθειες να προωθήσει τη δουλειά του στον ευρωπαϊκό χώρο και ηχογραφεί κάποια κομμάτια στο Μιλάνο.
Επιστρέφει στα πάτρια εδάφη το 1976. Το 1977 συμμετέχει στην παράσταση "Αχαρνής ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια", γεγονός που τον φέρνει σε επαφή με τους Διονύση Σαββόπουλο και Μανώλη Ρασούλη. Με αφορμή αυτή την παράσταση κυκλοφορεί ο ομώτιτλος δίσκος στον οποίο επίσης συμμετείχε.
Δυο χρόνια μετά, οι τρεις τους και ο Νίκος Ξυδάκης δημιουργούν αυτό που έμελλε να αφήσει σφραγίδα στη νεοελληνική μουσική σκηνή, το δίσκο "Η εκδίκηση της Γυφτιάς" με την χαμογελαστή εικόνα του Νίκου σε πρώτο πλάνο.
"Τρελλή κι αδέσποτη", "Κανείς εδώ δεν τραγουδά" και άλλα έντεκα κομμάτια που αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν όσο λίγα.
Εχει ήδη με προσωπική εργασία και μεράκι "οικοδομήσει" το στούντιο του στην Κάτω Τούμπα, το γνωστό ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ το οποίο γίνεται γι' αυτόν εργαλείο δημιουργίας μερικών από τα καλύτερα τραγούδια της τελευταίας εικοσαετίας στην Ελλάδα.Έπεται λοιπόν συνέχεια, το 1979 με το "ΔΗΘΕΝ" των Ξυδάκη - Ρασούλη, στο οποίο τραγουδά μαζί με τον Δημήτρη Κοντογιάννη και τη Σοφία Διαμαντή.
Το 1983 πραγματοποιεί μερικές εμφανίσεις στο ΖΟΟΜ στην Αθήνα με την "Ταχεία Θεσσαλονίκης" που δεν είχαν την αναμενόμενη από το κοινό ανταπόκριση.
Την ίδια χρονιά συγκεντρώνει ότι είχε βγάλει από το πλούσιο υλικό της ψυχή του σε μελωδία με στίχο στο γνωστό σε όλους μας δίσκο "ΧΑΡΑΤΣΙ". Με αυτή τη δουλειά δεν κάνει απλά μια ακόμα έκπληξη αλλά σφραγίζει την ελληνική μουσική των νεότερων χρόνων. Δίσκος σταθμός, "επηρεάζει" αρκετούς νεότερους τραγουδοποιούς και σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους που κυκλοφορεί ο Παπάζογλου αργότερα, δημιουργείται η "σχολή της Σαλλονίκης", το "ρεύμα Παπάζογλου"... Ο χαρακτηρισμός αφορά καλλιτέχνες που ακολουθούν τα χνάρια του και διδάσκονται από το ύφος του.
Στο "ΧΑΡΑΤΣΙ" ο Νίκος παντρεύει τη ροκιά με το "αχ", το μπαγλαμαδάκι με την ηλεκτρική κιθάρα και το τσέλο με το μπουζούκι σε ένα εκπληκτικό άκουσμα, αποδεικνύοντας πως ότι είναι γνήσιο δεν έχει όρια και κανονισμούς.
Στο εσωτερικό αυτής της δουλειάς ο ίδιος σημειώνει:
"Η μουσική μας παιδεία, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι, είναι ένας κυκεώνας και φαίνεται αυτό στη μουσική που συνθέτουμε, φαίνεται και στις επιλογές μας όταν η ανάγκη και η ευκολία μας θέτουν μπροστά σε εκβιαστικά διλήμματα, οπόταν και αναγκαζόμαστε να πάρουμε θέση. Πάντως όποια απόφαση και να πάρουμε, προδίδουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, γιατί τα ετερόκλητα μας συνιστούν. Η αγάπη είναι ισχυρότερο πράγμα από τη διαφορά, το ζήτημα είναι να συγκεράσουμε τις μουσικές μας αντιθέσεις, που είναι και οι δικές μας αντιθέσεις, σ' ένα μεικτό και νόμιμο μουσικό είδος".
Το μήνυμα του Νίκου βρήκε χιλιάδες αποδέκτες, αν κρίνει κανείς το γεγονός ότι εκτός από την αρχική κυκλοφορία του, επανακυκλοφορεί στην αγορά (cd) το 1988 και το 1996! Είκοσι χρόνια μετά και το κλασσικό τραγούδι "ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ" στάζει μέλι, αγαπιέται, σκούπιζει δακρυσμένα μάγουλα και σιγοτραγουδιέται ακόμα με το ίδιο πάθος.
Όπως επίσης ο "Υδροχόος", "Λεμόνι στην πορτοκαλιά" του Μανώλη Ρασούλη και της Βάσως Αλαγιάννη, το "Χαράτσι" του Σιμώτα (στίχος) και τα "Καρυάτιδα", "Στάλα-στάλα", "Με το τραγούδι", "Ευχή", "Χθες βράδυ", "Πέρασα έτσι", "Χτυπάει τηλέφωνο".
Εκτός όμως από τις προσωπικές του δουλειές, τον συναντάμε στη "Ρεζέρβα" (1984) και στο "Ζήτω το ελληνικό τραγούδι" (1986) του Σαββόπουλου. Επίσης στο "Πότε Βούδας πότε Κούδας" δίσκος του Μ. Ρασούλη (1986) όπου τραγουδά το ομότιτλο κομμάτι. Αλλά και στο "Σείριο υπάρχουνε παιδιά" του Χατζιδάκη το 1988.
Στο δίσκο "Ολοι δικοί μας είμαστε" με τους Μ. Ρασούλη, Χ. Νικολόπουλο και Π. Τερζή και στο "Σκόρπια 1" του Μ. Ρασούλη με τη Γλυκερία.
Παράλληλα κυκλοφορούν και οι δικοί του δίσκοι "ΜΕΣΩ ΝΕΦΩΝ" το 1986 και "ΣΥΝΕΡΓΑ" το 1991. Την ίδια χρονιά 30 Σεπτέμβρη 1991 ηχογραφεί και κυκλοφορεί την "ΕΠΙΤΟΠΙΟΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ" από το θέατρο του Λυκαβηττού.Διαχρονικές σιωπηλές επιτυχίες, τα τραγούδια των δίσκων του, "Ένα κι ένα", "Ο μοναχός ο άνθρωπος", "Στη ρωγμή του χρόνου", "Φύσηξε ο Βαρδάρης", "Καλημέρα", "Είναι αργά", "Απόψε σιωπηλοί", "Δεν είμαι ποιητής", "Νυκτερινό Α' και Β'", "Όμως εγώ", "Μάτια μου" και τόσες άλλες.
Το 1995 κυκλοφορεί η τελευταία του (μέχρι σήμερα) δουλειά "ΟΤΑΝ ΚΥΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΠΑΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΥΡΟΥΔΑ" (πουρούδα: στα κυπριακά το κλάξον του ποδηλάτου).
Όλες οι δουλειές του έχουν ηχογραφηθεί στο ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ με την ετικέτα "Στρόγγυλοι δίσκοι".
Άξιες αναφοράς είναι και οι συνεργασίες του (στις περισσότερες είχε την επιμέλεια) με το Μανώλη Λιδάκη, τη Γλυκερία, τη Χορωδία Αιγαίου, τη Σαραγούδα Γιασεμή, τους Παλαιολόγους, το Λουδοβίκο των Ανωγείων, τη Νένα Βενετσάνου, τη Λιζέτα Καλημέρη, την Κατερίνα Σιαπάντα, τη Όλγα Δεραινίτη κ.α.
Ο Νίκος στηρίζει τη μουσική με το δικό του τρόπο, δίνοντας ευκαιρίες σε καλλιτεχνικά διαμάντια σαν τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τις Μικρές Περιπλανήσεις, τον Ορφέα Περίδη, τη Μελίνα Κανά και αρκετούς άλλους.
Του ανωτέρω απόδειξη είναι οι δίσκοι "ΑΓΡΥΠΝΙΑ", "Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ", "Ο ΧΑΣΟΜΕΡΗΣ", "ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΥΝΕΝΤΗ", "ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ", "ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ"...
Όλα αυτά τα χρόνια, υποστηρίζει τις μουσικές του δημιουργίες με ένα τρόπο που άλλοι καλλιτέχνες δε θα τολμούσαν φοβούμενοι το ρίσκο.
Τα καλοκαίρια μαζί με τους συνεργάτες του, το γκρουπ "Λοξή Φάλαγγα" οργώνει την Ελλάδα δίνοντας συναυλίες. Συνήθως επισκέπτεται ξεχασμένες από τους πολλούς περιοχές, δίνοντας τη δυνατότητα για πραγματική διασκέδαση σε ανθρώπους που ζουν μακριά από τις μεγαλουπόλεις. Το αποτέλεσμα των εμφανίσεων είναι πάντα το ίδιο. Σε όποιο χώρο και αν επιλέξει να εμφανιστεί δημιουργείται το αδιαχώρητο και ο κόσμος δείχνει την αγάπη του για το γνήσιο τραγούδι.
Αποφεύγει να εμφανίζεται στην τηλεόραση και δεν δίνει συνεντεύξεις χωρίς ουσιαστικό λόγο. Λίγοι καλλιτέχνες δείχνουν στη μουσική το σεβασμό με τον οποίο εκφράζεται ο Παπάζογλου. Ψύχραιμη, ήρεμη και ουσιώδης προσωπικότητα, πρότυπο και δάσκαλος (χαρακτηρισμούς τους οποίους ο ίδιος δεν πολυσυμπαθεί) για πολλούς νεότερους που θέλησαν να βαδίσουν στα χνάρια του.
Η φωνή του είναι προικισμένη με ιδιαίτερη χαρακτηριστική χροιά. Βαθύς λυγμός το άκουσμά της, τραγουδοποιός που νιώθει ό,τι με μελωδία ξεστομίζει.
Η πορεία και το ύφος του πιστοποίησαν όχι απλά τη γνησιότητά του, αλλα μας έμαθαν πως τα τραγούδια που είναι αληθινά, αγγίζουν την ψυχή μας χωρίς επεξεργασία και υστερίες.
Καλό ταξίδι !!!!!!

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Σκουμπρί


Σκόμβρος ο γνήσιος
scomber scomber
οικ. σκομβρίδες
f. scombridae
Αγγλικά: Atlantic mackerel
Γαλλικά: Maqueraeu
Το σκουμπρί είναι συγγενικό και μοιάζει με τον κολιό.
Μήκος: έως 50 εκ.
Χρώμα: πρασινωπή και γαλαζοπράσινη πλάτη με σκούρες γαλαζόμαυρες οριζόντιες ταινίες που κατεβαίνουν κυματιστά ως τα πλευρά, πολύ γυαλιστερές, η κοιλιά του ασημόλευκη.
Το σώμα στενόμακρο και στρογγυλό, για γρήγορο κολύμπι, τα δυο ραχιαία πτερύγια είναι σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους και μαζεύονται σε κοίλωμα για να μην κόβουνε δρόμο. Πίσω απ’ το δεύτερο ραχιαίο κι απ’ το εδρικό έχει 5-6 μικράψευδοπτερύγια. Η ουρά διχαλωτή. Τα λέπια μικρά, σχεδόν δεν ξεχωρίζουνε, το στόμα μεγάλο φτάνει και πιο μέσα απ’ τα μάτια που είναι μικρά, περιτριγυρισμένα με λιπαρή μεμβράνη. Δεν έχει νηκτική κύστη.
Τα σκουμπριά το καλοκαίρι ζούνε στον αφρό στο πέλαγος, το χειμώνα κατεβαίνουν και βολάζουν στο βυθό, μένουν σχεδόν ακούνητα, και χωρίς τροφή, την άνοιξη ανεβαίνουν και βόσκουνε το πλαγκτόν, αρπάχνουν τα διάφορα μικρά πλαγκτονικά ζωάκια και τα καταπίνουν μαζί με το νερό, που τους δροσίζει και τους ξεπλένει τα βράγχια. Γεννούν Μάιο-Ιούλιο, τότε μένουν πάλι νηστικά και μόλις η γέννα τελειώσει πέφτουν πεινασμένα σε σαρδελάκια κλπ.
Ψαρεύονται με συρτή, τσαπαρί και δίχτυα. Το κρέας τους πιο νόστιμο απ’ του κολιού. Τα παχειά το φθινόπωρο τα παστώνουν, τ’ αδύνατα της άνοιξης τα ξεραίνουν στον ήλιο και είναι οι τσίροι.

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Αυξέντιος Καλαγκός : O Γιατρός των Φτωχών Παιδιών

Τα τελευταία έντεκα χρόνια έχει δώσει ζωή σε 9.000 παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μοναδική του αμοιβή, το χαμόγελο που ξαναγεννήθηκε στα χείλη τους. Ο καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλαγκός, ο καλύτερος μαθητής του Μαγκντί Γιακούμπ, αποτελεί ένα ζωντανό μήνυμα ελπίδας ότι η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί. Το όνομά του έχει συνδεθεί με τη σωτηρία πολλών καρδιοπαθών στο Λίβανο, στη Γεωργία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Ινδία, στο Μαρόκο, στην Αλγερία,
στο Μαυρίκιο, στη Μοζαμβίκη, στην Ερυθραία, στο Κιργιστάν, στη Μαδαγασκάρη, στη Βενεζουέλα, στην Ουκρανία και στην Μποτσουάνα.
Ο Ελληνας καρδιοχειρουργός Αυξέντιος Καλαγκός δεν απέκτησε τυχαία τον τίτλο του «γιατρού των φτωχών παιδιών». Στα 23 του αποφοίτησε από την Αμερικανική Ιατρική Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στα 40 του έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Αργότερα ήταν ο καλύτερος μαθητής του κορυφαίου καρδιοχειρουργού Μαγκντί Γιακούμπ. Ιδρυτής του φιλανθρωπικού ιδρύματος «Καρδιές για όλους», ο Έλληνας γιατρός από την Πόλη μαζί με την ομάδα του δεν κάνει τίποτα άλλο από το να χειρουργεί καθημερινά δωρεάν όλα τα παιδιά στις φτωχές συνοικίες του κόσμου, μόνο και μόνο για να ξαναδεί το χαμόγελο στα χείλη τους. «Μπορεί να ακουστεί κοινότυπο, αλλά είναι αλήθεια: η μόνη μου ανταμοιβή είναι το χαμόγελο των παιδιών που έχω σώσει και η χαρά που νιώθουν οι οικογένειές
τους. Αυτά μου αρκούν» λέει περήφανος μιλώντας στην «Espresso». Ζει στην Υεμένη, αλλά οπουδήποτε στο κόσμο κι αν τον χρειαστούν, δηλώνει παρών. Δουλεύει δεκαοχτώ ώρες τη μέρα, όμως όπως λέει δεν κοιτάει ποτέ το ρολόι του: «Στην Υεμένη, που είναι η βάση μου, χειρουργώ κάθε μήνα περίπου σαράντα με πενήντα περιστατικά. Οταν ταξιδεύω για φιλανθρωπικό σκοπό, είμαι ικανός να χειρουργήσω περίπου πενήντα περιστατικά μέσα σσε δέκα μέρες, για να αυξήσω τον αριθμό των παιδιών που περιμένουν μήνες και χρόνια να υποβληθούν σε επέμβαση. Υπερβαίνω τις δυνάμεις μου. Δουλεύω περίπου δεκαοχτώ ώρες την ημέρα και τα Σαββατοκύριακα». «Πιστεύω στον Θεό» Ο πρώτος άνθρωπος που του έδειξε το δρόμο της φιλανθρωπίας ήταν -όπως μας αποκαλύπτει ο ίδιος- ο πατέρας του, κορυφαίος παθολόγος στην Κωνσταντινούπολη:
«Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι ότι ο πατέρας μου μου έλεγε να αφουγκράζομαι τον πόνο των ανθρώπων και ειδικά αυτών που ζούνε στη φτώχεια». Τον ρωτάμε αν πιστεύει στον Θεό. Αν έχει κάποια βάση αυτό που λέμε όταν κινδυνεύει κάποιος δικός μας άνθρωπος:
«Ο Θεός να βάλει το χέρι του». Η απάντησή του είναι αφοπλιστική: «Πρέπει να ξέρετε πως κάθε φορά που χειρουργώ πάνω από το χειρουργικό τραπέζι δεν κάνω τίποτα άλλο από το να επικαλούμαι τον Θεό». Και συνεχίζει συγκινημένος:
«Αμέσως μετά, όταν όλα πάνε καλά, σε κάθε ευκαιρία θαυμάζω το έργο του Θεού πάνω σε μας τους ανθρώπους. Ναι, λοιπόν, πιστεύω στον Θεό. Άλλωστε, ο παππούς μου ήταν ιερέας». Ερχεται όμως κάποια στιγμή στη ζωή, όπως μας λέει ο κ. Καλανγκός, που όλοι οι άνθρωποι νιώθουν πως κάποια πράγματα είναι υπεράνω των δυνάμεών τους:
«Θυμάμαι πριν από εννιά χρόνια είχα χειρουργήσει ένα δύσκολο περιστατικό
στη Μοζαμβίκη. Ενα παιδί 3 ετών με καρδιακή ανεπάρκεια, το οποίο όμως απεβίωσε τρεις ημέρες μετά την επέμβαση και ενώ νοσηλευόταν στην εντατική μονaάδα. Οταν πήγα να συζητήσω τις αιτίες του θανάτου με τη μητέρα του, έμαθα έκπληκτος ότι αυτή η γυναίκα ήταν έγκυος 7 μηνών και μόλις πριν από δύο μήνες είχε χάσει και τον σύζυγό της. Είχε, λοιπόν, πουλήσει τα πάντα για να μπορέσει να μεταφέρει το άρρωστο παιδί της από το χωριό στην πρωτεύουσα, στο ιατρικό μας κέντρο, ενώ ταυτόχρονα την είχαν εγκαταλείψει φίλοι και συγγενείς. Το κλάμα και ο πόνος αυτής της γυναίκας που δεν είχε χρήματα ούτε για να θάψει το παιδί της με έκαναν να καταλάβω, με τον πιο σκληρό τρόπο, τι σημαίνει ζωή. Της έδωσα αμέσως όλα μου τα χρήματα, όλο μου το μισθό και ζήτησα από τον διευθυντή του ιατρικού κέντρου να της δώσει δουλειά στο μαγειρείο της μονάδας, όπως και έγινε. Σήμερα είναι ευτυχισμένη. Γέννησε τελικά δύο παιδάκια και συνεχίζει μέχρι σήμερα να δουλεύει στο ίδιο κέντρο. Είναι αυτές οι συνθήκες στις χώρες του Τρίτου Κόσμου που μου δίνουν την εντύπωση πως ορισμένα πράγματα εξακολουθούν να είναι "υπεράνω των δυνάμεών μου", όμως ποτέ δεν λυγίζω. Βέβαια, για να αλλάξουν οι συνθήκες
ζωής και το βιοτικό επίπεδο σε αυτές τις χώρες πρέπει οι μεγάλες δυνάμεις να δουν διαφορετικά τις αιτίες της φτώχειας».
Η ευτυχία της προσφοράς Παρά το γεγονός ότι έχει βραβευτεί δεκάδες φορές από διεθνείς οργανισμούς και ιδρύματα, όπως ο ίδιος λέει, δεν έχει αλλάξει ούτε στο ελάχιστο τις συνήθειές του και το χαρακτήρα του:
«Σας λέω μετά λόγου γνώσεως πως όλα αυτά τα χρόνια όσο ακριβώς προχώρησα σε επιστημονικό και σε φιλανθρωπικό επίπεδο, άλλο τόσο προσπαθώ να είμαι ταπεινός, και αυτό είναι το μεγαλύτερο ιδανικό στη ζωή». Τι κι αν έχει θυσιάσει το χρόνο του και την οικογενειακή του ζωή; Εκείνο που έχει σημασία -όπως λέει- είναι να είσαι χρήσιμος για τον
διπλανό σου. Αυτό προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει και στα δύο παιδιά του - τις ελάχιστες ώρες που είναι κοντά τους. Ομως, ο Αυξέντιος Καλαγκός δεν έχει μόνο τον Κωνσταντίνο και τον Αλέξανδρο. Εχει σαν παιδιά του 9.000 φτωχά αγγελούδια που δεν είχαν πρόσβαση στη δημόσια και δωρεάν υγεία των χωρών που ζούσαν, στα οποία χάρισε αφιλοκερδώς το δικαίωμα να αναπνέουν και να μπορεί η καρδούλα τους να χτυπάει κανονικά. Συνεχιστές του φιλανθρωπικού και του επιστημονικού έργου του ευτυχώς -όπως λέει- υπάρχουν, κι είναι όλοι.
ΑΝ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ 1000 ΑΤΟΜΑ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΝΕΓΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΖΟΥΛΙΑ ΕΝΩ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΓΙΑΤΡΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ MAΣ..
ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ;;;;;;
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ Η ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ;;;;;;

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

"Καταφέραμε να μη Σκοτωθεί Κανείς στα Ίμια"!

Σε νέες προκλητικές δηλώσεις προέβη ο αντιπρόεδρος Θεόδωρος Πάγκαλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Crash. Ο άνθρωπος που κλήθηκε, πριν περίπου 16 χρόνια, να διαχειριστεί την κρίση στα Ίμια σχολιάζει με γλαφυρό τρόπο την τότε κατάσταση και τη συνομιλία που είχε αργότερα με τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, τον τότε ειδικό διαμεσολαβητή των ΗΠΑ για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η αναφορά που κάνει ότι στα Ίμια δεν χύθηκε αίμα και θριάμβευσε η διπλωματία. Αγνοώντας, κατά αυτό τον τρόπο, τη μνήμη των τριών αξιωματικών του πολεμικού ναυτικού, του ελικοπτέρου ΑΒ 212 που κατέπεσε την 31 Ιανουαρίου 1996. Επί του θέματος ο κύριος Πάγκαλος αναφέρει τα εξής: ...

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Ιστορικά Πρωταπριλιάτικα Ψέματα

* 1940:
"Την τελευταία ημέρα του Μαρτίου έρχεται το τέλος του κόσμου" ανακοίνωσε το Ινστιτούτο Φράνκλιν των ΗΠΑ. Οι πολίτες πανικοβλήθηκαν, ενώ το ζήτημα έληξε όταν ανακοινώθηκε ότι επρόκειτο για διαφημιστική φάρσα μιας ομιλίας με θέμα το τέλος του κόσμου.
* 1933:
"Και ως εκ του θαύματος, βρέθηκε το χωρίο του Αστερίξ"! Οι συντάκτες του "Independent", ανακάλυψαν μετά από μεγάλη έρευνα - επιστρατεύοντας τους επιστήμονες της χώρας και ιδιαίτερα της Οξφόρδης - το χωριό του Αστερίξ, ακριβώς στην περιοχή που το τοποθετούσαν οι ιστορίες του Ρενέ Γκοσινί. Οι ανασκαφές έβγαλαν στην επιφάνεια νομίσματα τα οποία απεικόνιζαν αγριογούρουνα και πολλά μενίρ. Ο κόσμος γεμάτος αγωνία ζητούσε να μάθει που θα γίνουν οι δημοπρασίες των νομισμάτων.
* 1975:
Πώς μπορεί η πιο πλούσια χώρα του κόσμου να πέσει στην παγίδα των Άγγλων δημοσιογράφων και να τους κάνει να πιστέψουν ότι τα μακαρονόδενδρα μπορούν να καλλιεργηθούν στους καταπράσινους λόφους της και ν αναζητούν με αγωνία οι κάτοικοι τον τρόπο καλλιέργειάς τους; Τα τηλέφωνα του BBC γνώριζαν ουράνια δόξα.
* 1976:
Το ραδιόφωνο του BBC ανακοίνωσε ότι στις 09:47 εκείνης της ημέρας θα εξαφανιζόταν η βαρύτητα για ορισμένα δευτερόλεπτα και καλούσε τον κόσμο εκείνο το λεπτό να επιχειρήσει να πηδήξει στον αέρα. Ακροατές καλούσαν στο ραδιόφωνο για να δηλώσουν ότι πράγματι βίωσαν την έλλειψη της βαρύτητας.
* 1982:
Η εφημερίδα "Καθημερινή" δημοσιεύει ότι στην ΕΡΤ1 δρούσε φιλοβασιλική γιάφκα, στην οποία συμμετείχαν δύο γυναίκες υπάλληλοι της δημόσιας τηλεόρασης. Το δημοσίευμα επικαλούνταν δηλώσεις του τότε υπουργού άνευ χαρτοφυλακίου Σάκη Πεπονή.
* 1992:
Οι "Times" του Λονδίνου δημοσιεύουν την είδηση ότι διαλύεται το Βέλγιο, με τις γαλλόφωνες περιοχές να προσαρτώνται στη Γαλλία και τις υπόλοιπες στην Ολλανδία. Το πρωταπριλιάτικο αστείο πίστεψε ακόμα και ο υπουργός Εξωτερικών της Μ.Βρετανίας, ο οποίος παρολίγον να δώσει συνέντευξη για να σχολιάσει το γεγονός.
* 1995:
Παγκόσμια αποκλειστικότητα είχαν οι δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου, όταν ανακάλυψαν τον τάφο...του Σωκράτη. Οι πληροφορίες τους έγκυρες, αφού προέρχονταν από το υπουργείο Πολιτισμού της Αθήνας. Μόνο που ο υπουργός είχε τα κέφια του εκείνη την ημέρα και σαν Πρωταπριλιά που ήταν, είπε να διασκεδάσει τους Έλληνες, αλλά μ αυτή τη μεγαλειώδη "αποκλειστικότητα" γέλασε ο κάθε πικραμένος Γάλλος.
* Αρειανοί στο Νιου Τζέρσεϊ
Η κορυφαία φάρσα που έχει γίνει στον πλανήτη είναι από το ραδιόφωνο και έχει πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ. Αν και δεν ήταν Πρωταπριλιά, ο κόσμος το πίστεψε και βγήκε στους δρόμους από την επιβλητική φωνή του εκφωνητή. Αυτή η υπέροχη φωνή δεν ήταν άλλη από του Αμερικανού ηθοποιού ¨Ορσον Ουέλς.
Το 1938 - ο κόσμος ήταν ακόμη αθώος - διέκοψε την κανονική ροή του προγράμματος που είχε στο ραδιόφωνο, για να μεταδώσει την είδηση ότι εισβολείς από τον Άρη είχαν προσγειωθεί στο Νιου Τζέρσεϊ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η αυθόρμητη και αθώα φάρσα έσπειρε τέτοιο πανικό σ όλη την ανατολική ακτή της χώρας, που δεν είχε προηγούμενο.
Καλό μήνα !!!!!
Πηγή : i-diadromi
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...