Τα Βλάχικα

Ένας ορεσίβιος επισκέπτεται ένα κατάστημα εσωρούχων στην πόλη.
- Έν’ σώβρακο σι παρακαλώ . Λέει στην κοπέλα.
- Σλιπ; Ρωτάει η πωλήτρια.
- Ναι, μ΄ λειπ΄. Απαντάει αυτός

Ένας Λαρισαίος στην Αθήνα μπαίνει σε ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά και ζητάει να αγοράσει μία φωτογραφική μηχανή.
-Με φλας; Ρωτάει ο υπεύθυνος.
-Άμα σι φ΄λησου θα μ΄ τη δώκ΄ς τσάμπα; Λέει ο Λαρισαίος.

Μία ρουμελιώτισσα τσοπανοκόρη έρχεται στην Αθήνα.
Βλέπει τις άλλες γυναίκες περιποιημένες και ντυμένες στην τρίχα και ζηλεύει.
Αγοράζει και αυτή σινιέ ρούχα, πηγαίνει στο κομμωτήριο, φτιάχνει τα μαλλιά της, βάφεται, στολίζεται και βγαίνει βόλτα στο Κολωνάκι.
-Πω! Πω! κούκλαρα μου, σαν σταρ είσαι. Της λέει κάποιος.
-Σιγά να μην είμι και σαν κριθαρ΄. Του απαντά αυτή.

‘Ενας βλάχος πηγαίνει στο γραφείο του βουλευτή της περιφέρειάς του για να ζητήσει μία χάρη.
-Ο κύριος βουλευτής αυτή τη στιγμή συσκέπτεται. Του λέει η γραμματέας.
-Πως μι σκέπτεται, αφού δε μι ξέρ΄. Λέει ο βλάχος.